سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۳: ز شراب لعل نوشین من رند بی نوا را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز شراب لعل نوشین من رند بی نوا را مددی که چشم مستت به خمار کشت ما را ز وجود خود ملولم قدحی بیار ساقی برهان مرا زمانی ز خودی خود خدا را به خدا که خون رز را به دو عالم ار فروشیم بخریم هر دو عالم بدهیم خون بها را پسرا ز ره ببردی به نوای نی دل من به سرت که بار دیگر بسرا همین نوا را من از آن نیم که چون نی اگرم زنی بنالم که نوازشی است هر دم زدن تو بینوا را دل من به یارب آمد ز شکنج بند زلفت مشکن که در دل شب اثری بود دعا را طرف عذار گلگون ز نقاب زلف مشکین بنمای تا ملامت نکنند مبتلا را همه شب خیال رویت گذرد به چشم سلمان که خیال دوست داند شب تیره آشنا را سلمان ساوجی