حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۸۰۴: سوی محراب شدم با می ناب آلوده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سوی محراب شدم با می ناب آلوده در بغل مصحف و دامن به شراب آلوده دل سیه مست و خراب از اثر بادهٔ دوش بی صفا می شود آیینهٔ آب آلوده مجلس موعظه ام گرم نگردیده رسید از پیم ساقی سرمست شتاب آلوده رخ برافروخته از غیرت بی باکی من عرق شرم، گلش را به گلاب آلوده سنبل آشفته، دل آزرده، نگه، تشنه به خون ابروی تلخ ز کینم به عتاب آلوده گفت شرمت ز خرابات نشینان ناید؟ که در او دامن شیخ است چو شاب، آلوده رند میخانه کجا مسجد و محراب کجا؟ نکنی نامه اعمال، ثواب آلوده با چنین حال گشودم سر طامات و حدیث همه بیهوده، چو افسانهٔ خواب آلوده بی حجابانه زدم لعل لبش بوسه، حزین بازگشتم به خرابات حجاب آلوده حزین لاهیجی