حکیم سبزواری
غزلیات
شمارهٔ ۱۶۰: خوشا جانی که جانانش تو باشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشا جانی که جانانش تو باشی خوشادردی که درمانش تو باشی بباید ترک جان گفت و بسر رفت بآن راهی که پایانش تو باشی نه با ایمان بود کارش نه با کفر هر آنکس کفر و ایمانش تو باشی خرد زنجیری و دیوانهٔ شد که خود زنجیر جنبانش تو باشی بشوئی پا و سر در عشق اسرار که شاید گوی چوگانش تو باشی حکیم سبزواری