حکیم سبزواری
غزلیات
شمارهٔ ۱۴۷: از بهترین سلالهٔ آدم توئی بهین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از بهترین سلالهٔ آدم توئی بهین بر مهترین کلالهٔ حوا توئی مهین در خاتم رسالتی ای ختم انبیا همچو نگین به خاتم و چون نقش درنگین تو بَدرِ ازهری و همه انبیا سُها تو مهر انوری و نجومند مرسلین بحر است علم و طفل دبستانت ار بود آن بحر بیکران و پر از لؤلؤ ثمین پیشت خرد زدانش اگردم زند چنانست کاید مگس بعرصهٔ عنقا کند طنین اندر بیان بدیع معانی حکمتت چون در شکر حلاوت و شهد اندر انگبین از شوق ذروهٔ تو فلاطون فیلسوف مست و خراب بوده و چون باده خم نشین اسرار در جمال و جلال تو فانی است صل علیک ثم علی آل اجمعین حکیم سبزواری