حکیم سبزواری
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱: شد وقت آنکه باز هوای چمن کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شد وقت آنکه باز هوای چمن کنم آمد بهار و فکر شراب کهن کنم حاشا که با جمال جهانگیر عارضت نظاره جانب گل و برگ سمن کنم در دوزخ از خیال توام دست میدهد دوزخ بیاد روی تو گلشن شکن کنم بهر نثار مقدم تو هر دم از سرشک دامان خویش پر ز عقیق یمن کنم تا دیده ام من اهرمن خال عارضت بر آن سرم که سجده بر اهرمن کنم ز اسرار خویش آگهی اسرار را دهم چون با خود آیم و سفر از خویشتن کنم حکیم سبزواری