حکیم سبزواری
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲: افسردگانیم از باده کوشط
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
افسردگانیم از باده کوشط تا دروی افتیم غلتیم چون بط غم لشگر انگیزد وران بلاخیز کو جام و ساقی کو عود و بربط آفاق دیدم انفس رسیدم من ذایدانیه ما شفته قط صدچون سروشش حلقه بگوشش ناخوانده او لوح ننوشته او خط جانان و جانم جان و روانم نی بلکه اعلق نی بلکه اربط جنات و انهار باوصل دلدار آن غبن افحش وین ربح اغبط اسرار جز نام فی وان دلارام آغاز و انجام هم بلکه اوسط حکیم سبزواری