جلال عضد یزدی
غزلیات
شمارهٔ ۲۵۷: به یاد آور که در ایّام خُردی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به یاد آور که در ایّام خُردی قدم در دوستی چون می فشردی نمی دانستی آیین جفا را طریق مهربانی می سپردی به بوسه دردم از دل می کشیدی به گیسو گردم از رخ می سُتردی به خُردی داشتی خوی بزرگان گرفتی در بزرگی خوی خُردی به پایان آر دل جویی چو دل را به اوّل دستبرد از دست بردی کنونت عشوه با من در نگیرد که با گردان نشاید کرد گُردی جلال آن باده کآن بد مهر پیمود به اوّل صاف و آخر بود دُردی جلال عضد یزدی