جلال عضد یزدی
غزلیات
شمارهٔ ۲۵۱: ای سهی قدّ ترا سرو و صنوبر بنده ای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای سهی قدّ ترا سرو و صنوبر بنده ای عالمی حُسن ترا چاکر و چاکر بنده ای نرگس شوخ ترا جادوی کشمیر غلام سحر ابروی ترا مانی و آزر بنده ای ای سر زلف ترا سنبل رعنا خادم وی رخ خوب ترا لاله احمر بنده ای بسته در زلف دل خلقی و چشمت بیمار بهر خسته بکن آزاد سراسر بنده ای نرگس مست ترا سنبل رعنا خادم سرو آزاد ترا همچو صنوبر بنده ای بوسه ای دادی و گفتی که بده جان عزیز با کس این نرخ نکرده ست مقرّر بنده ای هست گیسو و رخ و نرگس جادوی ترا سنبلش خادم و گل چاکر و عبهر بنده ای خلقی از ناز تو مُردند و ترا خود غم نیست آری از مردن خر غم نخورد خر بنده ای گفته بودی که چه بی مهر و وفای است جلال به وفای تو که اینها نبود در بنده ای جلال عضد یزدی