جلال عضد یزدی
غزلیات
شمارهٔ ۲۲۷: ای زلف تو بخت تیره من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای زلف تو بخت تیره من تاریکی او چو روز روشن زین پس سرِ ما و خاک پایت چون دست نمی رسد به دامن عشق تو رسید و کرد تاراج جان و دل و صبر و هوش از من سوزد تر و خشک جمله یکسان آتش چو در اوفتد به خرمن بازیچه مدان که آتشی هست این دود که می رود ز روزن تا غمزه تو دلی رباید صدجانِ بستان به وجه احسن ای حلقه زلف تا بدارت ارباب قلوب را نشیمن آن کاکل عنبرین بر افشان وین گرمی آفتاب بشکن تا چند جلال دل شکسته بی دوست بود به کام دشمن جلال عضد یزدی