جلال عضد یزدی
غزلیات
شمارهٔ ۱۹۷: ساقی بده به باده خلاصم ز چنگ غم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی بده به باده خلاصم ز چنگ غم بنمای رنگ شادی و بزدای زنگ غم سرخاب شیر گیر بیاور که پرکند میدان ز خون لعل چو آید به جنگ غم سرهنگ روزگار به صد لعب هر زمان در گردن دلم فکند پالهنگ غم پیش آر آبگینه شادی که روزگار بشکست آبگینه دل را به سنگ غم ای غافل زمانه! مبر بیش ازین خیال دل را اسیر و خسته مگردان به چنگ غم از جام آفتاب برافروز مشعلی در دل که هست خانه تاریک و تنگ غم رویم هر آنکه بدید بدانست حال من کز چهره ام معاینه پیداست رنگ غم بردار جام باده که در دست تو ای جلال دریای شادی است چه باک از نهنگ غم جلال عضد یزدی