جلال عضد یزدی
غزلیات
شمارهٔ ۱۹۴: همی خواهم که تا من زنده باشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
همی خواهم که تا من زنده باشم تو سلطان باشی و من بنده باشم ز غم مُردم که جان دیگرانی به جان دیگران چون زنده باشم؟ روا نبود که جان داروی لعلت برند اغیار و من جان کنده باشم برین در من چو سروم دیگران گل روند ایشان و من پاینده باشم بزن آبی بر این دل ورنه بینی که آتش در جهان افکنده باشم بسان غنچه ام در بند ناموس که دل پرخون و لب پرخنده باشم نمیرم چون جلال الا به دردت اگر با طالعی فرخنده باشم جلال عضد یزدی