جلال عضد یزدی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱: ای جبینت ماه و رویت آفتاب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای جبینت ماه و رویت آفتاب می فتد بر خاک کویت آفتاب گرد عالم هست سرگردان چون من روز و شب در جست و جویت آفتاب فتنه می یابد ز مویت روزگار نور می گیرد ز رویت آفتاب روز بر ما تیره و شب شد دراز تا نهان شد زیر مویت آفتاب روز و شب می سوزد و جان می دهد همچو شمع از آرزویت آفتاب کس نباشد مرد میدانت که هست عنبرین چوگان و گویت آفتاب می روی وز دور مانند جلال چشم می دارد به سویت آفتاب جلال عضد یزدی