وحدت کرمانشاهی
غزلیات
شمارهٔ ۵۰: ز خود گذشتم و گشتم ز پای تا سر او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز خود گذشتم و گشتم ز پای تا سر او شد از میان منی و جلوه کرد نحن هو من از میان چو شدم دوست در میان آمد مه آشکار شود ابر چون شود یک سو زیمن عشق شبم را نمود چون شب عید هلال وار چو بنمود گوشه ابرو بیا بیا که ز یاد تو آنچنان مستم که مست می شود از من شراب و جام و سبو به خویش هرچه نظر می کنم تو می بینم که خالی از تو نبینم به خویش یکسر مو فضای سینه شد از سر غیب مالامال ولی به کس نتوان گفت رازهای مگو به حسن خلق بیارای خود که ره ندهند به کوی دوست کسی را که نیست خلق نکو به نیش هجر گرت سینه چاک گشته منال که عاقبت شود از رشته وصال رفو بیان عشق ز یک نکته بیشتر نبود رضای دوست چو خواهی مراد خویش مجو حقیقت ار طلبی خواجه در طریقت کوش ولی خلاف شریعت مپوی یکسر مو قدم ز وادی کثرت کسی نهد بیرون که سوی کعبه وحدت چو وحدت آرد رو وحدت کرمانشاهی