قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۸۷: ترک سر ناگفته دل بر مهر جانان بستهای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ترک سر ناگفته دل بر مهر جانان بسته ای نیستی عاشق چرا بر خویش بهتان بسته ای سعی کن ای دیده تا پیدا کنی سرچشمه ای چون صدف دل را چرا بر ابر نیسان بسته ای هیچ کس از سحر چشمت سر نمی آرد برون از نگاهی راه بر گبر و مسلمان بسته ای منزل جمعیت آسایش دل ها است این چیست این تهمت که بر زلف پریشان بسته ای در لبت موج تبسم بخیه دل های ما است خون چندین زخم از گرد نمکدان بسته ای صید دام افتاده را صیاد بندد بال و پر حیرتی دارم که چونم رشته بر جان بسته ای کی فراموشت کنم ای جان گره بگشا ز زلف از چه ام این رشته بر انگشت نسیان بسته ای گوسفند تو است قصاب از نظر نندازیش تربیت کن بهترش چون خویش قربان بسته ای قصاب کاشانی