قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۲۴: نمیرفتم برون از جاده گر هشیار میبودم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نمی رفتم برون از جاده گر هشیار می بودم به منزل می رسیدم گر شبی بیدار می بودم درشتی پیکرم را زیر دست کوهکن دارد نمی خوردم بر اعضا تیشه گر هموار می بودم ز گردون شکوه بیجا چه گویم ز آنچه خود کردم نمی بودم غمین گر خویش را غمخوار می بودم ز غم چون شمع از شرح غمت خاموش می گشتم زمانی گر ز شغل خویشتن بی کار می بودم تو آن روزی که با رخسار چون گل در چمن بودی چه می شد گر من آن خار سر دیوار می بودم جدا کی می نمودم دیگر از دل عکس جانان را اگر آیینه آسا محرم اسرار می بودم به پیش چشمم اطراف چمن می بود زندانی زمانی بی تو گر در جانب گلزار می بودم در این دیر کهن قصاب نزد زاهدان من هم اگر می داشتم سر صاحب دستار می بودم قصاب کاشانی