قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۲۰: پس از وفاتم اگر بگذری تو بر سر خاک
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پس از وفاتم اگر بگذری تو بر سر خاک زنم به جیب کفن تا به طرف دامن چاک تو دوست باش فدا گردمت اگر نه مرا ز دوست دشمنی اهل روزگار چه باک به تار زلف گلوگیر سرکش تو دلم چو زخم خورده شکاری است بسته بر فتراک فرو گذاشت زآه و فغان نخواهم کرد ز ناوکت چو جرس گر شود دلم صد چاک ز نیک و بد نتوانی به خویشتن پرداخت نسازی آینه را تا ز زنگ کلفت پاک یقین شناس که انسان نمود بی بود است در آب بنگر و از عکس خویش کن ادراک شدم ز خود به خیالت، به داغ می سازم که بی بدل نتوانم بریدن از تریاک نگه به جانب قصاب کن که حافظ گفت اگر تو زهر دهی به که دیگران تریاک قصاب کاشانی