قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷۶: غرقه دریای عشقیم از کنار ما مپرس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غرقه دریای عشقیم از کنار ما مپرس خانه بر دوشیم چون موج از دیار ما مپرس نخل سروستان تصویریم بر از ما مخواه خار خشگ بوستانیم از بهار ما مپرس ما و زلف او به یک طالع ز مادر زاده ایم می شوی آشفته حال از روزگار ما مپرس مشهد ما را فروغ شمع می داند کجاست مشرب پروانه داریم از مزار ما مپرس روز و شب در کوره دهریم با صد پیچ و تاب در گداز امتحانیم از غبار ما مپرس ما و دل ماتیم در این عرصه شطرنج دهر جان و دل را تا نبازی از قمار ما مپرس کشته صبح بناگوش و هلاک کاکلیم بیش از این قصاب از لیل و نهار ما مپرس قصاب کاشانی