قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴: در دلم عیشی که میبینم غم یار است و بس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در دلم عیشی که می بینم غم یار است و بس زخم های ناوک مژگان دلدار است و بس در درون کعبه و بتخانه گردیدم بسی رو به هر جانب که کردم جلوه یار است و بس مست عشقم پای بند کفر و ایمان نیستم این قدر دانم که با لطف ویم کار است و بس از چنین ویرانه منزل چشم آسایش مدار عیش این در گشته تا بوده است آزار است و بس از کس دیگر چو نالد شکوه بیجا کردن است در جهان قصاب سرگردان کردار است و بس قصاب کاشانی