قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۵۸: روزی که کرد گردون غمهای یار قسمت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر هر که نیک دیده گشادم فنای تو است بر هر دری که روی نهادم سرای تو است حقا که حلقه در گنج سعادت است گوشی که متصل شنوای صدای تو است جبریل از شرف پر خود سایبان کند بر آن سری که افسرش از خاک پای تو است چون صبح یک نفس کند اکسیر دهر را آن را که دست در عمل کیمیای تو است سرمایهٔ دو کون به یک بینوا دهد هر پابرهنه ای که به گیتی گدای تو است از غیر خویشتن ز کجی عیب پوش باش آن جامه راست چون به قد کبریای تو است با رنج بی شمار به هر گوشه صد مسیح نالان فتاده چشم به راه دوای تو است بست آنچه نقش بر دل ما، ز آب مغفرت زایل نما هر آنچه که دیدی سوای تو است ای خاک کوی دوست رسی چون به دیده ام بنشین ز روی لطف که این خانه جای تو است از دست چرخ با دل گرم آه سرد را قصاب آنچه می کشی اینک سزای تو است قصاب کاشانی