قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۴۶: نخلی است روزگار و مرا تیشه شیشه است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نخلی است روزگار و مرا تیشه شیشه است خار است دهر و در دلم اندیشه شیشه است ناخن به دل شکستم و غم ره به در نیافت سنگ است بیستون و مرا تیشه شیشه است دارد خطر ز جنبش مژگان دو دیده ام آبی که مانده است در این بیشه شیشه است کو دل گرفته ای که بگرییم ساعتی خالی دلی که می کند اندیشه شیشه است غیر از شکست دل ثمری دسترس نشد گویی نهال عمر مرا ریشه شیشه است مستی تمام در نگه ساقی است و بس گر بی شراب نشئه دهد شیشه شیشه است قصاب تنگدل مشو از جور روزگار ظلم است سنگ و این دل غم پیشه شیشه است قصاب کاشانی