قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۴۲: برده دل از من پریرویی نمیگویم که کیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برده دل از من پری رویی نمی گویم که کیست شوخ چشمی طفل بدخویی نمی گویم که کیست داده از زهر آب، بی رحمی، فرنگی زاده ای بهر قتلم تیغ ابرویی نمی گویم که کیست همچو خال گوشه چشمش دلم افتاده است در قفای طرفه آهویی نمی گویم که کیست تا به صبح امشب دماغم را پریشان کرده بود عطر زلف عنبرین بویی نمی گویم که کیست دارد آن سبز ملیح کافر بیدادگر کنج لعلش خال هندویی نمی گویم که کیست عاقبت قصاب قربان خواهدت کردن کسی عید قربان در سر کویی نمی گویم که کیست قصاب کاشانی