قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۷: تا گشود از بهر گفتاری لب خاموش را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا گشود از بهر گفتاری لب خاموش را در شکر آمیخت آن اهل زمرّدپوش را روز اول کرد ما را چشم مست او خراب باده پیمایی نشاید ساقی مدهوش را تشنه نیسان چو مردان سعادتمند باش چون صدف پر ساز از درّ معانی گوش را متصل در سینه باید تیر آهی داشتن چون کمان خالی نگردان از خدنگ آغوش را کام شیرین بی گزند از شهد نتوان ساختن نیش می گیرد ز لب ها ترجمان نوش را چشم بر دست کسان قصاب چون مینا مدار چون قدح گردان تهی از بار منت دوش را قصاب کاشانی