انوری ابیوردی
غزلیات
غزل شماره ۲۲۳: بیا ای راحت جانم که جان را بر تو افشانم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا ای راحت جانم که جان را بر تو افشانم زمانی با تو بنشینم ز دل این جوش بنشانم ز حال دل که معلومست که هم این بود و هم آن شد بگویم شمه ای با تو ترا معلوم گردانم به دندان مزد جان خواهی که آیی یک زمان با من گواه آری روا باشد حریف آب دندانم مرا گویی چه داری تو که پیش من کشی آنرا چه دارم هرچه دارم من نشاید آن ترا دانم یکی دریای خون دانم که آنرا دیده می گویم یکی وادی غم دانم که آنرا دل همی خوانم انوری ابیوردی