انوری ابیوردی
غزلیات
غزل شماره ۱۸۲: بدو چشم تو که تا زندهام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بدو چشم تو که تا زنده ام تو خداوندی و من بنده ام سر زلف تو گواه منست که من از بهر رخت زنده ام به رخ خویش بنازی چنان که من از عشق تو تا زنده ام چه زنم خنده که در عشق تو ز دو صد گریه بود خنده ام انوری ابیوردی