انوری ابیوردی
غزلیات
غزل شماره ۱۲۴: نوبت حسن ترا لطف تو گر پنج کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نوبت حسن ترا لطف تو گر پنج کند عشق تو خاک تلف بر سر هر گنج کند قبلهٔ روی ترا هرکه شبی برد نماز چار تکبیر دگر روز بر این پنج کند نرگس مست تو هشیارترین مرغی را سینه چون نار کند چهره چو نارنج کند عقل بر سخت لبت را به سخن گفت این است زانکه در مهد همی طفل سخن سنج کند رخ و اسبی بنهد روز و رخت را آن کس کز مه یک شبه هر مه رخ شطرنج کند غم و رنج تو اگر نام و نشانم ببرد بی غم و رنج مبادم اگرم رنج کند دامن چون تو پری دست گهر گیرد و بس وای آنکس که طمع در تو به نیرنج کند انوری ابیوردی