انوری ابیوردی
غزلیات
غزل شماره ۱۷: دل در آن یار دلاویز آویخت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل در آن یار دلاویز آویخت فتنه اینست که آن یار انگیخت دل و دین و می و عهد و قوت رخت بر سر به یکی پای گریخت دل من باز نمی یابد صبر همه آفاق به غربال تو بیخت ور نمی یابد آن سلسله موی کار جانم به یکی موی آویخت دل به سوی دل برفتم بر درش چشمم از اشک بسی چشم آویخت یار گلرخ چو مرا بار ندارد گل عمرم همه از پای بریخت انوری ابیوردی