عباس صبوحی
غزلیات
جام جهان بین: وقت آن شد که سر خویش، من از غم شکنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وقت آن شد که سر خویش، من از غم شکنم آهی از دل کشم و حلقهٔ ماتم شکنم گر مراد دل من را ندهد این گردون همه اوضاع جهان، یکسره در هم شکنم باده از کاس سفالین خورم و از مستی به یقین جام جهان بین به سر جم شکنم گر شود رام دمی ساقی و می گیرم از او ترک عقبی کنم و توبه دمادم شکنم شرحی از یوسف گمگشته خود گر بدهم شهرت گریه یعقوب، مسلّم شکنم سر شوریدهٔ خود، گر بنهم بر زانو صبر ایّوب، از این شهره به عالم شکنم بارها یار بدیدم به صبوحی می گفت عزم دارم که ز هجرم قدت از غم شکنم عباس صبوحی