امیر خسرو دهلوی
مثنویات
شماره ۴ - اینک شاعر بیان می کند که چسان قران السعدین را به نظم آورد:: از درشه با همه شرمندگی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از درشه با همه شرمندگی آمدم اندر وطن بندگی خم شده از بارگهر گردنم فرض شده خدمت شه کردنم گوشه گرفتم ورق دل به دست عقل سراسیمه و اندیشه مست روی نهان کردم از ابنای جنس نی غلطم بلکه خود از جن و انس آب معانی ز دلم زاد زود آتش طبعم به قلم داد و دود چون به توکل شدم اندیشه سنج سینهٔ خاکیم برون داد گنج همت مردانه ببستم به کار ریختم از خامه در شاهوار با زنیامد قلمم تا سه ماه روز و شب از نقش سپید و سیاه تا ز دل کم هنر و طبع سست راست شد این چند خط نادرست ساخته گشت از روش خامه ای از پس شش ماه چنین نامه ای در رمضان شد به سعادت تمام یافت قران نامهٔ سعدین نام آنچه به تاریخ زهجرت گذشت بود سنه ششصد و هشتاد و هشت سال من امروز اگر بررسی راست بگویم همه شش بود و سی زین نمط آراسته بکری چو ماه باد قبول دل دانای شاه کس چه شناید که چه خون خورده ام کاین گهر از حقه برآورده ام ساخته ام این همه لعل و گهر از خوی پیشانی و خون جگر تانهم از فکرت پنهانیش گه به جگر، گاه به پیشانیش امیر خسرو دهلوی