امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۶۰: مرا در سر هوای نازنینی ست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا در سر هوای نازنینی ست کز او تاراج شد هر جا که دینی ست نخواهد رفت مهرش از دل من اگر چه با منش هر لحظه کینی ست پریشان حالت است از یاد زلفش به گیتی هر کجا خلوت نشینی ست هجوم جان مشتاقان بر آن لب چو غوغای مگس بر انگبینی ست تنم چون خاک شد، رنجه مکن پای ترا هم زیر پا آخر زمینی ست بهار من تویی، زانم چه سود است که در عالم گلی یا یاسمینی ست دل از پیشت سلامت چون توان برد که در هر گوشه چشمت کمینی ست مجو آخر تو هشیاری ز خسرو که عشق و عقل را دیرینه کینی ست امیر خسرو دهلوی