امیر معزی
غزلیات
شمارهٔ ۵۹: ای ترک زبهر تو دلی دارم و جانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای ترک زبهر تو دلی دارم و جانی ور هر دو بخواهی به تو بخشم به زمانی با چون تو بتی زشت بود گر چو منی را تیمار دلی باشد و اندیشهٔ جانی از کوچکی ای بت که دهان داری گفتم آن غالیه دان است همانا نه دهانی وز لاغری ای بت که دهان داری گویم آن سیمین کلک است همانا نه میانی نه نه که به آن سان که میان و دهن توست من بنده ام ازکلکی و از غالیه دانی باد آید و از حلقهٔ زلفین تو هر شب بر لاله ستان تو کند مشک فشانی شادند همه شهر به دیدار تو امروز حقا که چنین است و در این نیست گمانی امیر معزی