امیر معزی
غزلیات
شمارهٔ ۴۵: عمری گذاشتم صنما در وفای تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عمری گذاشتم صنما در وفای تو وز صد هزارگونه کشیدم جفای تو آن چیست از جفا که نکردی به جای من وان چیست از وفا که نکردم به جای تو مسکین دلم گر از تو کشیدست صد جفا یک دم زدن سُتُه نشدست از وفای تو گویند مردمان که بود ذره در هوا من لاجرم چو ذره شدم در هوای تو در عشق تو بنالم از چشم خویشتن کاین چشم من فکند مرا در بلای تو امیر معزی