امیر معزی
غزلیات
شمارهٔ ۳۵: کرانه گیرم تا خود ز عشق باز کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کرانه گیرم تا خود ز عشق باز کنم در خصومت بر خویشتن فراز کنم زعشق دوست بدین عشق و دوستی که منم نه ممکن است که من خود زعشق باز کنم زیاد روی خداوند آن دو زلف سیاه چو نام عشق بود من سخن دراز کنم گرش ببینم و دستم به زلف او نرسد به چشم با سر زلفش ز دور راز کنم نیوفتد سخنش در برابر سخنم که او حدیث زناز و من از نیاز کنم امیر معزی