عطار نیشابوری
بخش هفدهم
(۸) حکایت آن درویش با ابوبکر ورّاق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شبی در خواب دید آن مردِ مشتاق که بس گریانستی بوبکر ورّاق بدو گفتا که ای مرد خدائی بدین زاری چنین گریان چرائی چنین گفت او که چون گریان نباشم ز پای افتاده سر گردان نباشم؟ که امروزی درین جائی نشستم درین یکپاره گورستان که هستم زده مُرده که آوردند امروز یکی ایمان نبرد این بس بوَد سوز کسی را دین بوَد هفتاد ساله بکفرش چون توان دیدن حواله؟ کنون هم گریه و هم سوزم اینست چه گویم، نقدِ امروزم هم اینست عزیزا کار مشکل می نماید ولیکن خلق غافل می نماید ز خوف عاقبت هر کو خبر یافت بنَو هر لحظه اندوهی دگر یافت ز خوف ره میان کفر و ایمان نه کافر خواند خود را نه مسلمان میان کفر و دین بنشست ناکام که تا آن آب چون آید سر انجام عطار نیشابوری