حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ١٠٤: بر آستان خرابات عشق مستانند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر آستان خرابات عشق مستانند که نقد هر دو جهان را بهيچ نستانند براق همت عالى بتازيانه شوق در آن فضا که بجز دوست نيست ميرانند ز هر چه هست بکلى دو ديده بردوزند ولى ز روى دلارام خويش نتوانند نظر حرام شناسند جز بروى حبيب بغير دوست خود اندر جهان نميدانند گداى کوى نيازند و خاک راه وليک فراز مسند اقليم عشق سلطانند شهان بى حشم و مفلسان محتشمند از اين طوايف رسمى بکس نميمانند فتاده بى سر و پايند بر در دلدار ولى بگاه روش سروران ميدانند چو لاله گرچه بسى داغ بر جگر دارند ز شوق چون گل سورى هميشه خندانند براى آنکه ز غيرت بغير دل ندهند بر آستانه دل چون حسين دربانند حسین خوارزمی