حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ١٠١: هر که را سلطان ما بيچارگى روزى کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که را سلطان ما بيچارگى روزى کند بازش از روى عنايت چاره آموزى کند شمع در آتش نهد پروانه را وز بهر او گاه در مجلس بگريد گاه دلسوزى کند سوى درگاهش نيابد عاشق سرگشته راه گرنه انوار جمال او قلاووزى کند هم جراحت زو رسد هم راحت دلها از او گاه دل را پاره سازد گاه دلدوزى کند آن کند با جان مشتاقان نسيم وصل او کاندر اطراف حدايق باد نوروزى کند گو ميفروز آسمان هرگز چراغ صبح را ماه من چون چهره بگشايد شب افروزى کند گر حسين از طلعت ديدار يابد بهره اى طالع او بر فلک پيوسته فيروزى کند حسین خوارزمی