مولانا بلخی
مثنوی معنوی دفتر دوم
بخش ۹۹ - گفتن عایشه رضی الله عنها مصطفی را علیه السلام کی تو بی مصلی بهر جا نماز میکنی چونست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عایشه روزی به پیغامبر بگفت یا رسول الله تو پیدا و نهفت هر کجا یابی نمازی می کنی می دود در خانه ناپاک و دنی گرچه می دانی که هر طفل پلید کرد مستعمل بهر جا که رسید گفت پیغامبر که از بهر مهان حق نجس را پاک گرداند بدان سجده گاهم را از آن رو لطف حق پاک گردانید تا هفتم طبق هان و هان ترک حسد کن با شهان ور نه ابلیسی شوی اندر جهان کو اگر زهری خورد شهدی شود تو اگر شهدی خوری زهری بود کو بدل گشت و بدل شد کار او لطف گشت و نور شد هر نار او قوت حق بود مر بابیل را ور نه مرغی چون کشد مر پیل را لشکری را مرغکی چندی شکست تا بدانی کان صلابت از حقست گر ترا وسواس آید زین قبیل رو بخوان تو سورهٔ اصحاب فیل ور کنی با او مری و همسری کافرم دان گر تو زیشان سر بری مولانا بلخی