مولانا بلخی
مثنوی معنوی دفتر اول
بخش ۶۱ - تولیدن شیر از دیر آمدن خرگوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
همچو آن خرگوش کو بر شیر زد روح او کی بود اندر خورد قد شیر می گفت از سر تیزی و خشم کز ره گوشم عدو بر بست چشم مکرهای جبریانم بسته کرد تیغ چوبینشان تنم را خسته کرد زین سپس من نشنوم آن دمدمه بانگ دیوانست و غولان آن همه بر دران ای دل تو ایشان را مه ایست پوستشان برکن کشان جز پوست نیست پوست چه بود گفته های رنگ رنگ چون زره بر آب کش نبود درنگ این سخن چون پوست و معنی مغز دان این سخن چون نقش و معنی همچو جان پوست باشد مغز بد را عیب پوش مغز نیکو را ز غیرت غیب پوش چون قلم از باد بد دفتر ز آب هرچه بنویسی فنا گردد شتاب نقش آبست ار وفا جویی از آن باز گردی دستهای خود گزان باد در مردم هوا و آرزوست چون هوا بگذاشتی پیغام هوست خوش بود پیغامهای کردگار کو ز سر تا پای باشد پایدار خطبهٔ شاهان بگردد و آن کیا جز کیا و خطبه های انبیا زانک بوش پادشاهان از هواست بارنامهٔ انبیا از کبریاست از درمها نام شاهان برکنند نام احمد تا ابد بر می زنند نام احمد نام جملهٔ انبیاست چونک صد آمد نود هم پیش ماست مولانا بلخی