حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۱۷۵: از نرگس خوش خواب تو در عین سیاهی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از نرگس خوش خواب تو در عین سیاهی ماه رخ تو آینه صنع الهی سودا زده چشم تو صد جادوی بابل در چاه زنخدان تو صد یوسف چاهی در وصف تو هر کس به تصور سخنی گفت اوصاف کمال تو نگفتند که ماهی بخت من و زلف تو مرا کرده پریشان ای بخت سیاه از من سرگشته چه خواهی چون شمع بسوز تو همی کاهم و پیداست زین اشک روان من و رخساره کاهی از گریه این دیده خونبار ملولم ترسم که ز چشمم ببرد رنگ سیاهی گر محضر منشور جمالت بنمایند خوبان همه بر وی بنویسند گواهی با ابن حسام ار نظر لطف تو باشد در ملک معانی بنهد مسند شاهی حِسام خوسفی