حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۱۶۶: کَالبَدر مَحیَّاک مِن الحُسنِ تلآلآ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کَالبَدر مَحیَّاک مِن الحُسنِ تلآلآ الله ُ مَعَک زادکَ حُسناً و جَمالا هر کس به جهان در پی حالی و خیالیست مائیم و خیال رخ زیبای تو حالا مشتاق ترا حال چو زلف تو پریشان عشاق ترا کار چو بالای تو بالا آزادی قد تو کند سرو خرامان ای سرو سهی بنده آن قامت و بالا لعل لب دلجوی تو دُرجیست گهر پوش یا حقه یاقوت پر از لؤلؤ لالا خاک قدم از دیده اغیار نگهدار شرط است که ندهند ره دزد بکالا بر خاک درت ابن حسام از چه نشسته است قَد کان لَه مِنک تمنَّی َ و مآلا حِسام خوسفی