حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۱۵۷: من مرغ آشیانه قسدم به دام تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من مرغ آشیانه قسدم به دام تو ز آرامگه رمیده و یک چند رام تو ای ساکنان کوی ترا چشم روشنی از خاک آستانه عرش احترام تو روح ملک به جبهه بساید هزار بار خاکی که بر کشند برو نقش نام تو زنده شود به بوی تو عظم رمیم من بر خاکم ار رسد قدم خوشخرام تو روی تو روز روشن و زلفت شب سیاه فرخنده باد روز و شب و صبح وشام تو خوش می کشد به دایره خط زمرُّدی برگرد شکَّرت لب یاقوت فام تو تا نسخ کرد ثلث عذارت خط غبار نصفی خسوف یافت ز ماه تمام تو باشد صباح دور قیامت صبوح من آن شب که جرعه ای بدهندم ز جام تو ابن حسام باده ی گلگون من ز دست پاینده باد عشرت شرب مدام تو حِسام خوسفی