حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۱۵۳: آن سرو ناز کو که ببوسیم پای او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن سرو ناز کو که ببوسیم پای او روشن کنیم دیده به خاک سرای او او سر زناز خویش نیارد بما فرود ما چون بنفشه سر بنهاده به پای او او را به جای ما به غلط گر کسی بود ما را کسی نبود و نباشد به جای او او گر جفا و جور کند بر دلم چه باک ما دل نهاده ای به جور و جفای او او گر رضای خاطر ما را نگه نداشت ما بنده ایم خاطر ما و رضای او او گر گدای درگه خود را ز در براند آیا کجا رود ز در او گدای او او گلبنی است تازه ز گلشن سرای جان ابن حسام بلبل دستان سرای او حِسام خوسفی