حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۱۲۶: ما وصال تو به زاری و دعا می طلبیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما وصال تو به زاری و دعا می طلبیم دردمندیم و ز لعل تو دوا می طلبیم همچو حجّاج به احرام درت بسته میان کعبه ی کوی تو از راه صفا می طلبیم هر کسی از پی مقصود خود اندر طلبی است حاصل آنست که ما از تو ترا می طلبیم دیده هر سو نگران و تو به خلوتگه دل تو کجایی و ترا ما به کجا می طلبیم در نسیمی که ز زلف تو دمد موجودست آنچه از رایحه ی باد صبا می طلبیم نفحه ی مشک خطا در شکن طرّه ی تست ما ز چین سر زلفت به خطا می طلبیم غرض ابن حسام از رخ زیبای تو چیست غالب آنست که ما صنع خدا می طلبیم حِسام خوسفی