حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۱۲۳: تَعالِ مَن بِکَ وجدی که من هوای تو دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تَعالِ مَن بِکَ وجدی که من هوای تو دارم انیس قلب حزینی و جان برای تو دارم کَفی بِخَدَّک وَردی چه جای لاله ی سیراب کَذا و ایَّهُ وَردٍ که من به جای تو دارم وَلی مُنیَ و هَواء طواف کعبه ی کویت فَجِئتُ یابَک سَعیاً که من صفای تو دارم إن اِبتَغَیتُ وَفاتی سر از وفات نپیچم وإن رَضیِتَ بِرَاسی سر رضای تو دارم وَ اِطَّلَعتُ بِحالی به های های بگریی کما بِعِشقِکَ اَبکی و های های تو دارم فَما تَطاوَلَ قلبی حدیث زلف درازت وَ ما جَری بِدمُوعی ز ماجرای تو دارم فِداکَ ابنِ حُسامٍ نثار کوی تو جانش و کَیف اَقصِر عَنها که جان فدای تو دارم حِسام خوسفی