حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۱۰۸: بر گل ترا که گفت ز سنبل برار خط
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر گل ترا که گفت ز سنبل برار خط وز مشک ناب بر ورق گل نگار خط بی خط به بندگی تو اقرار کرده ایم آخر چه حاجتست خدا را میار خط بر عارض چو آب تو حسن دگر فزود تا سبز شد به دور رخت بر عذار خط اندر میان خط بنشاند آفتاب را تا بردمید بر رخت از هر کنار خط دود دل من است که در عارضت گرفت یا می کشد ز غالیه مشک تتار خط خطّت که ناسخ لب یاقوت فام شد ننوشت ابن مقله چنین آبدار خط با لطف خط خوب به خطت کجا رسید ابن حسام اگر بنگارد هزار خط حِسام خوسفی