حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۱۰۱: بیا که مجلس انس است و دلستان جان بخش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا که مجلس انس است و دلستان جان بخش همی کند ز گلزرا قدس ریحان بخش بیا که هدهد هادی به لحن داوودی حدیث می کند از منطق سلیمان بخش آیا رسیده به سر چشمه ی زلال وصال به عاشقان جگر تشنه آب حیوان بخش به رهروان بیابان وادی ایمان ز طور قرب شب تیره نور غرفان بخش ز فیض لم یزلی آنچه عین بهبودست کرشمه ای کن و از لطف خود مرا آن بخش چو ما به درد و دوای تو از تو خرسندیم تو خواه درد بیفزای و خواه درمان بخش سیاهکاری ابن حسام سرگردان به جعد تافته ی طرّه پریشان بخش حِسام خوسفی