حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۵۴: مرا زمانه زخاک درت جدا مکناد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا زمانه زخاک درت جدا مکناد رقیب را به سر کویت آشنا مکناد به غیر دیده ی پاک بلند منظر من کسی نظاره ی آن سرو گل قبا مکناد به بوی زلف تو مشک خطا همی جستم دگر مشام من اندیشه ی خطا مکناد طواف بر سر کوی تو می کنم به صفا کسی زیارت این کعبه بی صفا مکناد کنم به گوشه ی ابروت سجده ی اخلاص که هیچ گوشه نشین طاعت ریا مکناد وصال عشاق اگر بی بلا نخواهد بود غمت حواله ی این دل به جز بلا مکناد که گفت خانه ی دل کردم از غمت خالی نکرده ام نکنم هرگز این خدا مکناد به روز حشر که از خاک تیره برخیرم دلم به غیر تو چشم نظاره وا مکناد مراد ابن حسام از لبت چوناکامی است خدای کام دلش بی لبت روا مکناد حِسام خوسفی