حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۴۴: خرم دل آن کس که به غم های تو شاد است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خرم دل آن کس که به غم های تو شاد است الّا غم رخسار تو غم ها همه باد است بگشا گره از ابروی مشکین که ببینند کاندر خم ابروی تو پیوسته گشاد است در طلعت تو صنع الهی بتوان دید گویی مگر آیینه سکندر به تو داده ست چندین ارنی گوی به اطوار دوانند عکسی مگر از روی تو به کوه فتاده ست بگذر به چمن چون گل سیراب و نظر کن در غنچه که از شرم تو بُرقع نگشاده ست از سرو سرافراز بنه سرکشی از سر کاین باغچه را سرو بسی همچو تو یاد است شوخی مکن و چهره میفروز که خاک بس چهره شاهان منوچهر نژاد است هر لاله که بر دشت نمودار کلاهی است تاج سر جمشید و فریدون و قباد است چون ابن حسام از دو جهان قطع نظر به آنرا که سر کوی تو میعاد و معاد است حِسام خوسفی