حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۳۲: خیال ابرویت ار سجده می کنم پیوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خیال ابرویت ار سجده می کنم پیوست خیال کج نرود طین سر خیال پرست نظر به چشم تو گفتم مگر نظر دارم خیال چشم تو بر گوشه نظر بنشست سواد خامه پرگار گردش قمری چو خورده دهنت نقطه خیال نبست گرفت غالیه گون سنبل تو دامن گل کشید زلف تو مه را چو ماهی اندر شست کدام جان که ز داغ محبت تو نسوخت کدام دل که به درد جراحت تو نخست به ناز اگز بنشینی چو گل به پهلوی سرو بود هر آینه در جنب اعتدال تو پست ز دست رفتم و هیچم ز دست بر نامد ز دست رفته خود را چرا نگیری دست چو دست ها همه در دامن عنایت اوست بدار دست ملامت ز دامن من مست کنون که نرگس مخمور جام زر برداشت بیار باده که ابن حسام توبه شکست حِسام خوسفی