حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۱۷: چو فیض ابر به نم لاله را کلاه بشست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو فیض ابر به نم لاله را کلاه بشست بنفشه تازه شد و طرّه دوتاه بشست کف سحاب چو سقّا گلاب زن برداشت ز خاک غالیه گون چهره گیاه بشست بیا بیا که گر از عشق توبه می کردم به بوی زلف تو دل دست ازین گناه بشست اگر به غیر تو چشم نظر سیه کردم بیا که خاک درت چشم عذرخواه بشست بر آستان تو چندان گریست ابن حسام که آب دیدهٔ او نامه سیاه بشست حِسام خوسفی