حِسام خوسفی
غزل های خوسفی
غزل شمارهٔ ۶: ای به سر کوی تو مسکن و مأوی مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای به سر کوی تو مسکن و مأوی مرا خاک درت خوش تر از جنت اعلی مرا روی توام در نظر فکر توام در ضمیر بهتر از این چون بود صورت و معنی مرا گوشه نشینان کنند دعوی هر قبله ای قبلهٔ ابروی توست کعبه دعوی مرا دانهٔ خال تو شد راهزن زهد من عشق تو بر باد داد خرمن تقوی مرا من که شدم کشتهٔ آن بت عیسی سرشت بو که حیاتی دهد از دم عیسی مرا خاطر مسکین به هجر چون ره تسکین برد گر ندهد مژده ای وصل تسلی مرا گر شود ابن حسام در غم عشقش تمام بس بود این دولت از دنیی و عقبی مرا حِسام خوسفی